Former World Heavyweight Boxing Champion
THE VELOCITY OF GERRIE

GERRIE COETZEE

© GERRIE COETZEE 2010-2018
INDEX PAGE
NEXT ARTICLE
PREVIOUS ARTICLE
Die velocity van Gerrie (Uit Wat Kyk Jy? #2) grifFin Ding-ding! Al   gewonder   wat   maak   'n   bokser   tick,   of   in   Afrikaners   se   geval   taai   klappe   uitdeel?    Ek   het   bietjie hierdie Gerrie Coetzee storie uigecheck.   Gerrie   steek   sy   kop   vir   die   eerste   keer   op   8   April   1955   uit.   Dertig   sekondes   later   gee   sy   ma,   Meisie geboorte   aan   'n   heavyweight.   Die   nurse   het   vir   haar   gesê:   "Hierdie   outjie   gaan   'n   bokser   word."   (Dis alles feite hierdie).   Gerrie   se   ma   broei   met   honde   en   sy   pa,   Flip   is   'n   mechanic   wat   'n   boks-club ook hardloop in middelklas Boksburg. Flip word Gerrie se afrigter. Volgens   bronne   was   Gerrie   maar   'n   stil   outjie   wat   met   die   honde   gespeel   het wat   sy   ma   gebroei   het,   visgevang   het   of   fietsgery   het.   Dit   klink   amper   soos   die belangstellings    van    die    eensames    wat    hulself    in    die    Landbouweekblad adverteer.   Dis   pateties,   want   waar   hulle   veertig   is,   is   Gerrie   vier.   Dis   ook   op   hierdie   ouderdom   wat   hy   skool   toe gestuur   is.   Hy   is   egter   na   drie   maande   terug   gestuur   omdat   hy   nie   juis   jou   top   tipe   ou   is   wat   moerse   vinnig   maatjies maak   nie.   Die   ander   kinders   het   hom   ook   "mamma   se   seuntjie"   ensovoorts   genoem   (deesdae   vloek   graad   twees erger as die WKJ?-redaksie).   Dis   op   hierdie   punt   dat   Flip   besluit   het   sy   seun   moet   die   gloves   optel. Aan   die   begin   was   Gerrie   nie   lus   vir   die   storie nie.   S y   pa   het   hom   later   met   'n   kroon   (50   sent)   gebribe   vir   elke   keer   wat   hy   in   die   kryt   klim   saam   met   'n   ander laaitie. So het hy homself begin verdedig ens.. RONDE 1   Gerrie   wen   die   SA   amateur   liggewig   titel   in   1968   op   die   ouderdom   van   dertien   deur   Hennie   Colyn   (drie   jaar   ouer)   plat   te   slaan. Gedurende   sy   amateur-tydperk,   veg   hy   in   192   boksgevegte   waarvan   hy   slegs   sewe   verloor   het.   Drie   van   hulle   verloor   hy   teen   Kallie Knoetze.   Hulle   was   nou   nie   juis   jou   top   tipe   beste   maatjies   nie.   Gerrie   het   eenkeer   aan   die   koerante   gesé:   "Miskien   sal   brille   Kallie   help   sien waar   sy   opponent   staan   sodat   hy   hom   kan   raakslaan.   Goeie   sig   sal   ook   help   wanneer   dit   kom   by   houe   afweer.   Regtig,   wat   Kallie   weet   van hierdie sport is gevaarlik. Ek dink hy moet maar konsentreer op rofstoei." ."   In   '73   ontmoet   die   twee   manne   mekaar   in   die   SA   Nationale   Senior   kampioenskappe   se   finaal.   In   die   derde   ronde   slaan die   Boksburg   Bommer   die   Pretoria   polisieman   met   'n   regter   uit   die   kryt.   Knoetze   het   probeer   terug   klim   deur   die   toue, maar hy was deur die blare en die ref het hom uitgetel. Later   ontmoet   hulle   weer   voor   Kallie   se   homecrowd   in   'n   gepakte   Pretoria   stadsaal.   In   die   derde   ronde   slat   Knoetse   vir Coetzee   plat.   Verkeerde   move:   Gerrie   het   opgestaan   en   in   die   sesde   ronde   Kallie   met   'n   "het-jy-al-Pretoria-van-bo-af- gesien-houding"   planke   toe   gestuur.   Laat   mens   nogal   dink   aan   daai   een   lyn   in   die   fliek   Friday:   "You   got   knocked   the   f%^k out!" GERRIE NEUK SY HANDE OP   Op   die   ouderdom   van   21   word   'G'   Suid-Afrikaanse   kampioen.   Hy   boks   teen   Mike   "The   Tank"   Schutte   by   Westridge   Park tennis   stadion   en   wen   in   die   sesde   ronde   toe   Mike   gediskwalifiseer   word   vir   vuilspel.   Hy   het   sy   regterhand   effens   gebreek teen die Tank en dokters het dit afgemaak as "gekneus" en niks meer nie.   Later   dieselfde   jaar   ontmoet   hy   en   Kallie   in   'n   grudge   match,   steeds   met   sy   gekneusde   hande.   Hy   slaan   hom   weereens   planke   toe   in   die   derde ronde,   maar   Kallie   staan   op   waarop   Gerrie   vir   hom   sê:"Ek   gaan   jou   nie   uitslaan   nie,   ek   gaan   jou   straf   vir   die   res   van   die   geveg!"   Sy   regterhand het egter probleme begin gee en Gerrie het die geveg met punte gewen in die tiende ronde.   Nog   opponente   het   gevolg   en   Coetzee   het   gemaklik   gewen.   Hy   het   later   begin   kla   oor   pyn   in   sy   hande,   maar   almal   het aangevoer   dat   die   probleem   met   sy   kop   is   en   nie   sy   vuiste   nie.   Na   nog   'n   Schutte   geveg   was   sy   hande   lelik   opgeswel.   'n Johannesburgse   dokter   het   besluit   om   stuffed   ligamente   te   vervang   deur   tendon   van   sy   voorarm   af   oor   te   plant   en   joints vas   te   werk   met   nylon.   Gerrie   het   later   weer   oor   pyn   begin   kla.   Groot   meningsverskille   het   tussen   Coetzee   en   medici ontstaan.   Daar   is   toe   besluit   om   konklusiewe   uitsluitsel   te   kry   oor   die   feit   of   die   probleem   in   Gerrie   se   kop   of   vuiste   lê. Oplossing?   Kry   'n   groter   heavyweight   van Amerika   om   Gerrie   te   donner.   Het   dit   gewerk?   Verseker!   'n   Tweede   opinie   is ingeroep.   Dit   het   aan   die   lig   gebring   dat   daar   'n   totale   dislokasie   van   die   hand   was,   hence   die   eerste   operasie   en   die nylon het vrot geword. Nog   'n   operasie   het   gevolg   waarin   agt   staalpenne   in   die   vuis   ingeboor   is   om   dit   in   plek   te   hou.   Dit   was   suksesvol   en Gerrie het harder en vinniger geslaan as ooit tevore. Sy   volgende   teenstaander   was   Dale   Ibar Arrington.   Coetzee   het   hom   uitgeklap. Arrington   se   woorde   na   die   geveg:   "This is   the   fastest   man   alive.   I   couldn't   hit   him".   Ons   weet   almal   natuurlik   hy   praat   twak,   aangesien   Steve Austin   die   vinnigste ou op die aarde is.   GERRIE GAAN GROOT   Kallie   Knoetze   word   in   1979   lelik   verneder   voor   45   000   ondersteuners   in   Mmabatho   deur   wêreld   kampioen,   Big   John   Tate.   Suid   Afrikaners   is mos   babas   as   dit   by   sport   kom.   Dieselfde   jaar   is   die   Bokke   deur   die   Leeus   opgevreet   en   boonop   was   politieke   omstandighede   tradisioneel   nie jou   top   tipe   omstandighede   wat   Suid   Afrika   aan   sport   of   ekonomie   laat   deelneem   het   nie.   Die   volk   het   'n   held   gesoek.   Dié   ou   was   Gerrie Coetzee. 'n   Moerse   fight   is   gereël   tussen   Coetzee   en   Leon   Spinks   (tweede   op   die   wêreldlys)   wat   sou   afspeel   in   Monte   Carlo.   Hal   Tucker,   Gerrie   se promotor,   het   besluit   om   die   hulp   in   te   roep   van   Randy   Stephens,   ook   'n   Amerikaanse   bokser   wat   min   of   meer   dieselfde   boksstyl   as   Spinks gebruik. Hulle het saam geoefen en die hele Coetzee entourage is saam af Monte Carlo toe drie weke voor die groot geveg. Daar   is   streng   reëls   gevolg   tydens   hulle   verblyf.   Gerrie   moes   11   uur   in   die   bed   wees   elke   aand   en   pienk   milkshakes   en sjokolade   was   buite   die   kwessie.   Sowat   5   000   Suid-Afrikaners   was   in   Monte   Carlo   om   Gerrie   te   ondersteun.   Vet   zak   om uit   te   haal   vir   'n   geveg   wat   twee   minute   en   drie   sekondes   duur.   Gerrie   het   Spinks   gefloor   met   drie   groot   houe:   "Ek   het die impak van die eerste hou tot in my skouer gevoel. Ek het geweet Spinks sou nie hou nie. Die   tweede   regs   het   'n   bietjie   hoog   geland,   maar   alhoewel   Spinks   opgestaan   het,   het   ek   geweet   hy   gaan   val.   Die   laaste regs is die hardste hou wat ek nog ooit geslaan het."   Gerrie   het   genoeg   geld   gemaak   om   vir   hom   drie   Uno's   teen   vandag   se   pryse   te   koop.   Volgende   op   die   lysie   was   wêreld swaargewig   kampioen,   Big   John Tate. Alles   was   gereël   om   plaas   te   vind   in   Pretoria   op   Loftus   Versfeld   met   'n   crowd   van 86   000.   Die   geveg   is   gesponsor   deur   niemand   anders   nie   as   SA's   rykste   seun,   Sol   Kerzner.   Die   prysgeld:   R261   000. Vet zak. Onthou, dis 1979. Hoeveel Uno's sou jy kon koop teen vandag se pryse?   Tate   het   bietjie   gestress.   Wat   sou   jy   doen   as   jy   hy   was?   Die   video   van   jou   teenstaander   se   vorige   fight   is   tien   minute lank as jy die prysuitdeling, oorhandigings en bedankings bytel.   Jy bid maar vir Mohammed ... of Ali ...