“KONING” GERRIE

© GERRIE COETZEE 2010-2018

MANAGEMENT & DESIGN: WWW.UNIQUEWEBS.CO.ZA

Top of Page

INDEX PAGE

PREVIOUS ARTICLE

Rapport: 19/12/1999 Koning Gerrie! Bloeityd is verby en boks nou ñ grap Voltreffer…. Gerrie Coetzee tref Michael Dokes teen die kakebeen in hul geveg om die wêreldkroon. PHIL ZAAYMAN DIT   is   nou   een   ding   van   die   boksgeesdriftiges   elkeen   beskou   hom   as   ñ   kenner.   Vir   hulle   is   boks   so   basies dat   van   hulle,   wat   nie   die   verskil   tussen   ñ   reguit-linker   en   ñ   regter-haakhou   ken   nie;   of   nie   eens   weet   hoe om ñ met ñ telkaart te beoordeel nie, nogstans oortuig daarvan is dat hulle altyd reg is. Daarom   moet   enige   iemand   wat   dit   waag   om   ñ   lys   op   te   stel   van   Suid-Afrika   se   tien   beste   bokers   van   die afgelope 100jaar, slim en ratse voetwerk gebruik as hy hom nie in opstoppers van kritiek wil vasloop nie. Beoordeel   die   opsteller   van   die   lys   ook   maar   sagkens   as   hy   voorkeur   gee   aan   boksers   wat   voor   1990   in aksie   was.   Met   die   navorsing   oor   die   hedendaagse   stand   van   wêreldboks,   en   meer   spesifiek   in   Suid- Afrika,   kom   ñ   mens   op   feite   af   wat   ñ   lagwekkende   prentjie   skets.   Boks   is   nie   meer   boks   nie   dis   nou   ñ ontsaglike geldbedryf. Voor   1990   was   daar   basies   twee   wêreldboksverenigings   die   World   Boxing   Association   (WBA)   en die   World   Boxing   Council   (WBC).    Die   titels   was   gesog   en   is   oral   erken.   Tans   is   daar   meer   as   14 verenigings. Boks het ñ grap geword, geen wonder daar word deesdae gepraat van die Mickey Mouse wêreld titels nie. Voor   1990   het   net   sewe   uit   vyftien   Suid-Afrikaners   wat   probeer   het,   wêreldwye   erkende   wêreldtitels   gewen,   hulle   is:   Willie   Smith   (veergewig, 1927),   Vic   Toweel   (kapok,   1950), Arnold   Taylor   (kapok,   1973),   Gerrie   Coetzee   (swaar,   1983),   Peter   Mathebula   (kapok,   1980),   Piet   Crous   (junior swaar, 1985) en Brian Mitchell (junior lig, 1986). Vandag staan die totaal op 34. Vir   ñ   klein   landjie   het   Suid-Afrika   sy   merk   in   die   bloeitydperk   van   boks   gemaak.   Daarom   glo   ek   Gerrie   Coetzee   verdien   die   toekenning   as ons   Beste   Bokser   van   die   eeu.    Coetzee   het   die   WBA-swaargewigtitel   van   die   wêreld   in   1983   gewen   toe   hy   Michael   Dokes   in   die   tiende   ronde uitgeslaan het. In daardie stadium het hy slegs die sesde nie-Amerikaner geword wat die swaargewig-titel uit Amerikaanse hande kon losslaan. Ek   was   in Amerika   langs   die   kryt   die   aand   van   23   September   1983   in   Richfield,   Ohio,   toe   Coetzee   die   prestasie   behaal   het.   Selfs   die   sowat   20 000   boksmalle   Yanks   wat   nog   vroeër   die   aand   Coetzee   met   sy   bekendstelling   in   die   kryt   uitgejou   het,   was   rasend   van   opwinding   toe   hy   die uitklop-hou plant. Hulle het besef dat dit wat Coetzee vermag het, een van die grootste prestasies van die eeu was. Dit   het   kopkrap   gekos   om   tussen   Brian   Mitchell   en   Coetzee   te   kies.   Mitchell,   die   junior   liggewig   –   en   liggewig   –   kampioen   van   die   WBA   wat   sy titels   12   keer   suksesvol   verdedig   het,   het   ons   vaandel   in   wêreldboks   alleen   gedra   in   die   jare   tagtig   toe   SA   boks   kwaai   weens   politiek   geisoleer was. Al die gevegte het oorsee plaas gevind. Willie   Smith   was   ons   eerste   wêreldkampioen.    Smith   het   in   1924   ñ   goue   medalje   op   die   Olimpiese   Spele   gewen.   Hy   het   die   Britse   weergawe van die wêreldtitel (kapok) teen Teddy Baldock in 1927 gewen. Hy was ñ wetenskaplike bokser sonder weerga in ons boks geskiedenis. Die   verskyning   van   Vic   Toweel   na   die   Groot   Oorlog   het   baie   vir   die   sport   in   ons   land   beteken .   Toweel   het   ons   tweede   wêreldkampioen geword   toe   hy   Manuel   Ortiz   (Amerika),   een   van   die   grotes   van   destyds,   op   31   Mei   1950   om   die   kapokgewig-titel   van   die   wêreld   verslaan   het. So   groot   was   daardie   aand   dat   ñ   spesiale   aandsitting   van   die   parlement   deur   dr,   T.E.   Dönges,   Minister   van   Binnelandse   Sake,   onderbreek   is om die nuus aan te kondig. Armold   Taylor   het   sy   naam   in   ons   boks-annale   verewig   met   die   wyse   waarop   hy   in   1973   ons   derde   wêreldkampioen   geword   het .   Hy het   die   Mexikaan   Romeo   Anaya   om   die   kapokgewig-titel   onttroon   toe   hy   hom   in   die   veertiende   ronde   uitgeslaan   het.Dit   was   een   van   die bloedigste   titelgevegte   van   daardie   tyd.   Taylor   was   self   vier   keer   planke   toe,   en   byna   uitgeslaan,   voordat   hy   uiteindelik   die   genadeslag   kon toedien. Laurie   Stevens   was   die   groot   held   in   die   jare   dertig   nadat   hy   die   Olimpiese   veergewig-titel   in   1932   gewen   het.    Hy   het   briljante   boksers soos   Jack   “Kid”   Berg,   om   die   veergewig-titel   van   die   Statebond,   Wesley   Rramey   an   Also   Spoldi   geklop.Stevens   het   ook   Petey   Sarron,   ñ wêreldkampioen,    laat    swoeg    voordat    hy    met    ñ    uitklop-hou    in    die    12de    ronde    verloor    het.    Stevens    het    lank    die    negende    plek    op    die wêreldranglys vir veergewigte beklëe .